L'impératif
การใช้ (emploi) :
- ขอร้อง [une prière] : Excusez-moi (โปรดยกโทษให้ฉันด้วย = ขอโทษ)
- สั่ง [un ordre] : Viens ici ! (มานี่)
- ห้าม [une défense] (อยู่ในรูปปฎิเสธเท่านั้น) : Ne jouez pas dans la rue (อย่าเล่นในถนน)
- แนะนำ [un conseil] : Soyez prudent ! (จงระมัดระวัง)
รูปแบบ (fomes) : impératif คือคำกริยาที่ผันอยู่ในกาลปัจจุบัน (présent) โดยไม่มีสรรพนามประธาน (pronom sujet)
โดยทั่วไปจะใช้กับ บุรุษที่ 2 เอกพจน์ (Tu), บุรุษที่ 2 พหูพจน์ (Vous) และ บุรุษที่ 1 พหูพจน์ (Nous) :
Tu regardes Regarde !
Vous faites attention Faites attention !
Nous partons Partons !
สำหรับ verbe "être" และ "avoir" มีรูป impératif ที่มาจากรูป subjonctif :
être avoir
Sois gentil ! Aie de la gentillesse !
Soyez heureux ! Ayez confiance en moi !
Soyons à l' heure ! Ayons de la patience
สำหรับ verbe "vouloir" และ "savoir" ก็มีรูป impératif ที่แผลงมาจากรูป subjonctif :
vouloir savoir
- Sache que je ne suis pas disponible !
- Sachons qu'il est difficile !
Veuillez attendre un instant ! Sachez la vérité !
[ subjonctif de vouloir : que tu veuilles, que nous voulions, que vous vouliez]
[ subjonctif de savoir : que tu saches, que nous sachions, que vous sachiez]
จะไม่มี "s" เมื่อใช้กับบุรุษที่ 2 เอกพจน์ สำหรับกริยากลุ่มที่ 1 , กริยากลุ่มที่ 3
ที่ผันเหมือนกลุ่มที่ 1 : [ouvrir : Tu ouvres Ouvre / couvrir : Tu couvres Couvre /
offrir : Tu offres Offre / Cueillir : Tu cueilles Cueille ....
รวมทั้งกริยา "aller" : Tu vas Va ]
แต่ถ้ารูปคำสั่งเหล่านี้อยู่หน้า สรรพนาม "en" และ "y" จะต้องมี "s" ดังเดิม :
(ด้วยเหตุผลในเรื่องการออกเสียง) :
- Vas-y !
- Manges-en !
ประโยคคำสั่งปฎิเสธ กริยาีรูป impératif จะอยู่ระหว่าง "ne.............pas" :
- Ne rentre pas tard !
- Ne commençons pas sans elle !
- N' ayez pas peur !
ประโยคคำสั่งของกริยา pronominal จะต้องมีสรรพนามประกอบด้วยเสมอ :
- Dépêche-toi !
- Ne vous inquiétez pas !
- Amusons-nous !
คำสรรพนาม (pronom complément) ในประโยคคำสั่งจะเปลี่ยนตำแหน่งและรูป :
* ในประโยคคำสั่งบอกเล่า สรรพนามจะอยู่หลังกริยา และ "me" กับ "te" จะเปลี่ยนเป็น "moi" และ "toi" :
- Faites-le !
- Attends-moi !
- Assieds-toi !
สังเกต ! จะมีเครื่องหมาย ยัติภังค์ (trait d' union) ระหว่างกริยากับสรรพนามในประโยคคำสั่งบอกเล่า
* ในประโยคคำสั่งปฎิเสธ สรรพนามจะอยู่หน้ากริยา และ "me" กับ "te" จะไม่เปลี่ยนรูป
- Ne te fâche pas !
- N' y allons pas !
- Ne m' en veuillez pas !
นอกจากจะใช้สั่งกับ "tu", "vous" และ "nous" แล้ว เรายังสามารถสั่ง(ordre)กับบุรุษที่ 3 หรือแสดงความปรารถนา
(souhait) ได้อีกด้วย โดยกริยาจะอยู่ในรูป subjonctif และนำหน้าด้วย "Que"
- Qu' il vienne me voir tout de suite ! (ให้เขามาหาฉันเดี๋ยวนี้) [คำสั่ง]
- Qu' elle soit heureuse ! (ขอให้หล่อนมีความสุข) [ความปรารถนา]
- Que Dieu te protège ! (ขอให้พระเจ้าคุ้มครองเธอ) [ความปรารถนา]
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น