Un fleuve est un cours d'eau qui se jette dans la mer ou dans l'océan – ou, exceptionnellement, dans un désert, comme pour l'Okavango. Il se distingue d'une rivière, qui se jette dans un autre cours d'eau. Les fleuves ayant leur source proche de la côte maritime sont appelés fleuves côtiers.
Les trois plus longs fleuves au monde sont l'Amazone avec 7 000 km[1], suivi par le Nil avec 6 700 km et finalement le Mississippi-Missouri avec 6 210 km.
L'Amazone est aussi le fleuve qui possède, et de loin, le plus grand bassin versant (6 150 000 km²) et le plus grand débit (190 000 m³/s)[2].
En Europe, les plus grands fleuves sont la Volga avec 3 700 km et le Danube avec 2 857 km (voir Delta du Danube).

Politique internationale

Les débuts de la politique internationale de Nicolas Sarkozy sont marqués par un activisme important dans de nombreux domaines, ce qui est perçu comme une volonté d'incarner la « rupture » promise pendant la campagne. La nomination du socialiste Bernard Kouchner à la tête du ministère des Affaires étrangères est ainsi vue comme un symbole.

Nicolas Sarkozy avait durant sa campagne présidentielle[83], voulu que la France prenne la défense des femmes, et notamment celle d'Íngrid Betancourt otage des FARC en Colombie et des infirmières bulgares prisonnières en Libye.

Une action est engagée dans les premiers jours afin d’obtenir la libération d’Íngrid Betancourt. Le président colombien accède en partie aux demandes de Nicolas Sarkozy en libérant des prisonniers membres des FARC, dont l'une des figures du mouvement, Rodrigo Granda. Quelques semaines plus tard les FARC donnent des preuves de vie d’Íngrid Bétancourt, sans cependant envisager de la libérer[84].

Nicolas Sarkozy a finalisé la libération des infirmières et du médecin bulgares, sur laquelle la commission européenne a travaillé plusieurs années. Quelques jours avant leur libération Cécilia Sarkozy se rend sur place afin d'agir pour leur libération[85]. Le 24 juillet 2007, les infirmières bulgares sont libérées et transférées en Bulgarie à bord d'un avion de la République française[86]. Le même jour, le conseil municipal de la capitale bulgare, Sofia, décide d'accorder la citoyenneté d'honneur de la ville aux trois personnes considérées comme les principaux artisans de cette libération : Nicolas et Cécilia Sarkozy ainsi que la Commissaire européenne aux Affaires extérieures Benita Ferrero-Waldner[87].

Le 3 octobre 2007, Nicolas Sarkozy reçoit le primat russe Alexis II de Moscou, lors de la première visite d'un patriarche russe en France.[88

Nous loyaux sujets de Votre Sa majesté

Offrons l’hommage d’une vénération profonde

Au Protecteur Suprê du Royaume.

Plus puissant des monarques, parangon des plus hautes vertus!

Sous votre loi bienveillante, nous tous, vos sujets,

Recevons protection et bonheur,

Prospêrite et paix

Et souhations aue Votre Majesté désire

Soit â lq fin exqucé.

Vive notre Roi!


ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย

เป็นประชารัฐ ไผทของไทยทุกส่วน

อยู่ดำรงคงไว้ได้ทั้งมวล

ด้วยไทยล้วนหมาย รักสามัคคี

ไทยนี้รับสงบ แต่ถึงรบไม่ขลาด

เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่

สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี

เถลิงประเทศชาติไทยทวี มีชัย ชโย

ประวัติวันคริสต์มาส
คำว่า คริสต์มาส ภาษาอังกฤษเขียนว่า Christmas ดังนั้นอย่าลืม "ต์" อยู่ที่คำว่า คริสต์ (Christ) ไม่ใช่คำว่า "มาส" (Mas) Christmas มาจากภาษาอังกฤษโบราณว่า Christes Maesse แปลว่า บูชามิสซาของพระคริสตเจ้า โดยพบคำนี้ครั้งแรกในเอกสารโบราณในปี ค.ศ.1038 ภายหลังแปรเปลี่ยนมาเป็นคำว่า Christmas ประวัติความเป็นมาของวันคริต์มาส ซึ่งเป็นวันเกิดของพระเยซูนั้น ตามหลักฐานในพระคัมภีร์บันทึกไว้ว่า พระเยซูเจ้าประสูติในสมัยที่จักรพรรดิซีซ่าร์ ออกัสตัส แห่งโรมัน ซึ่งทรงสั่งให้จดทะเบียนสำมะโนครัวทั่วทั้งแผ่นดิน โดยฝ่ายคีรีนิอัส เจ้าเมืองซีเรียก็ขานรับนโยบาย อย่างไรก็ตามในพระคัมภีร์ ไม่ได้ระบุว่า พระเยซูประสูติวันหรือเดือนอะไร ด้านนักประวัติศาสตร์วิเคราะห์ว่า เดิมทีวันที่ 25 ธันวาคม เป็นวันที่จักรพรรดิเอาเรเลียนแห่งโรมัน กำหนดให้เป็นวันฉลองวันเกิดของสุริยเทพ โดยตั้งแต่ปีค.ศ.274 ชาวโรมันซึ่งส่วนใหญ่นับถือเทพเจ้าฉลองวันนี้เสมือนว่า เป็นวันฉลองของพระจักรพรรดิไปในตัวด้วย เพราะจักรพรรดิก็เปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ ที่ให้ความสว่างแก่ชีวิตมนุษย์ แต่ชาวคริสต์ที่อยู่ในจักรวรรดิโรมัน รวมถึงชาวโรมันที่เปลี่ยนไปนับถือคริสต์อึดอัดใจที่จะฉลองวันเกิดของสุริยเทพ จึงหันมาฉลองการบังเกิดของพระเยซูเจ้าแทน หลังจากที่ชาวคริสต์ถูกควบคุมเสรีภาพทางศาสนาตั้งแต่ปีค.ศ.64-313 จนถึงวันที่ 25 ธันวาคม ปีค.ศ.330 ชาวคริสต์จึงเริ่มฉลองคริสต์มาสอย่างเป็นทางการและเปิดเผย สำหรับองค์ประกอบในงานฉลองวันคริสต์มาสมีความเป็นมาเช่นกัน เริ่มที่คำอวยพรว่า Merry Christmas สุขสันต์วันคริสต์มาส คำว่า Merry ในภาษาอังกฤษโบราณ แปลว่า สันติสุขและความสงบทางใจ จึงเป็นคำที่ใช้อวยพรคนอื่น ขอให้เขาได้รับสันติสุข และความสงบทางใจ เนื่องในโอกาสเทศกาลคริสต์มาส ต่อมาคือ "เพลง" ที่ใช้เฉลิมฉลองทั้งจังหวะช้าและจังหวะสนุกสนาน ส่วนใหญ่แต่งในยุคพระราชินีวิกตอเรียแห่งอังกฤษ (ค.ศ.1840-1900) ปัจจุบันแพร่หลายไปทั่วโลกโดยแปลเป็นภาษาต่างๆ มากมาย สำหรับ "ซานตาคลอส" เซนต์นิโคลัสแห่งเมืองมีรา สมัยศตวรรษที่ 4 ได้รับการขนานนามให้เป็นซานตาคลอสคนแรก เพราะวันหนึ่งท่านปีนขึ้นไปบนหลังคาบ้านของเด็กหญิงยากจนคนหนึ่งแล้วทิ้งถุงเงินลงไปทางปล่องไฟ บังเอิญถุงเงินหล่นไปทางถุงเท้าที่เด็กหญิงแขวนตากไว้ข้างเตาผิงพอดี ปิดท้ายที่ต้นคริสต์มาส หรือต้นสนที่นำมาประดับประดาด้วยดวงไฟหลากสีสัน ต้องย้อนไปศตวรรษที่ 8 เมื่อเซนต์บอนิเฟส มิชชันนารีชาวอังกฤษที่เดินทางไปประกาศเรื่องพระเจ้าในเยอรมนี ได้ช่วยเด็กที่กำลังจะถูกฆ่าเป็นเครื่องสังเวยบูชาที่ใต้ต้นโอ๊ก โดยเมื่อโค่นต้นโอ๊กทิ้งก็ได้พบต้นสนเล็กๆ ต้นหนึ่งขึ้นอยู่โคนต้นโอ๊ก ท่านจึงขุดให้คนที่ร่วมพิธีกรรมเหล่านั้นเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของชีวิต และตั้งชื่อว่า ต้นกุมารพระคริสต์ ต่อมามาร์ติน ลูเธอร์ ผู้นำคริสตจักรชาวเยอรมัน ตัดต้นสนไปตั้งในบ้านในเดือนธันวาคม ปีค.ศ.1540 หลังจากนั้นในศตวรรษที่ 19 ต้นคริสต์มาสจึงเริ่มแพร่ไปสู่ประเทศอังกฤษและทั่วโลก

คริสต์มาส คือการฉลองการบังเกิดของพระเยซูเจ้า เราเฉลิมฉลองกันในวันที่ 25 ธันวาคม คำว่า คริสต์มาส เป็นคำทับศัพท์ภาษาอังกฤษ Christmas ซึ่งมาจากภาษาอังกฤษโบราณว่า Christes Maesse ที่แปลว่า บูชามิสซาของพระคริสตเจ้า เพราะการร่วมพิธีมิสซา เป็นประเพณี สำคัญที่สุด ที่ชาวคริสต์ถือปฎิบัติกันในวันคริสต์มาส คำว่า Christes Maesse พบครั้งแรกในเอกสาร โบราณ เป็นภาษาอังกฤษ ในปี ค.ศ. 1038 และคำนี้ก็แปรเปลี่ยนมาเป็นคำว่า Christmas คำทักทายที่เราได้ฟังบ่อย ๆ ในเทศกาลนี้คือ Merry Christmas คำว่า Merry ในภาษาอังกฤษโบราณ แปลว่า สันติสุขและความสงบทางใจ เพราะฉะนั้น คำนี้จึงเป็นคำที่ใช้อวยพร คนอื่น ขอให้เขาได้รับสันติสุข และความสงบทางใจ เนื่องในโอกาสเทศกาลคริสต์มาส

LES VÊTEMENTS



vêtir quelqu'un - dévêtir quelqu'un - se vêtir - se dévêtir - être vêtu (en noir...) , être bien (mal) vêtu
habiller quelqu'un - déshabiller quelqu'un - s'habiller - se déshabiller - être habillé (en noir...) ,
être bien (mal) habillé
fringuer quelqu'un - se fringuer (fam.)
être bien (mal) fringué (fam.)
mettre un vêtement
porter un vêtement


un vêtement sur mesure = เสื้อผ้าวัดตัวตัด
un vêtement prêt-à-porter = เสื้อผ้าสำเร็จรูป
un vêtement à la mode = เสื้อผ้าทันสมัย
un vêtement démodé = เสื้อผ้าล้าสมัย
un vêtement d'homme (de femme), (d'enfant) = เสื้อผ้าชาย (หญิง), (เด็ก)
un vêtement unisexe = เสื้อผ้าชายหญิง
un sous-vêtement = ชุดชั้นใน
un vêtement, un habit, un costume, une tenue = เสื้อผ้า, ชุด
une toilette, une toilette d'été = เสื้อผ้าสตรี
le linge (laver, repasser le linge) = (เสื้อ)ผ้า (ซัก, รีดเสื้อผ้า)
des fringues (fam.) = เสื้อผ้า



un anorak = เสื้อสกี
une blouse = เสื้อสตรี, ชุดใส่กันเปื้อน เช่นชุดพยาบาล
un blouson = เสื้อแจ็กเกต
des bas = ถุงน่อง, ถุงเท้ายาว
un bustier = ชุดสตรีแบบยกทรงไม่มีสาย
un bermuda = กางเกงขาสั้นแบบยาวถึงเข่า
un béret = หมวกเบเร่
un bonnet = หมวก(แบบไม่มีขอบ)
des bottes = รองเท้าบูต
des bottines = รองเท้าหุ้มข้อเท้า
des baskets = รองเท้ากีฬาแบบหุ้มข้อเท้า
une chemise = เสื้อเชิ๊ต
un chemisier = เสื้อเชิ๊ตสตรี
une chemise de nuit = ชุดนอนสตรี
une cravate = เนคไท
un costume (un costume de sport) = ชุด, ชุดสูท
un complet = ชุดสูท
un corsage = เสื้อสตรี
un collant = ถุงน่อง
une culotte = กางเกงขาสั้น, กางเกงในสตรี
des chaussures = รองเท้า
des chaussettes = ถุงเท้า
une casquette = หมวกแก๊ป
une écharpe = ผ้าพันคอ
un foulard = ผ้าพันคอ
un gilet = เสื้อกั๊ก
un gant = ถุงมือ
un imperméable = เสื้อกันฝน
une jupe = กระโปรง
une jupette, une mini-jupe = กระโปรงสั้น
une jupe-culotte = กางเกงกระโปรง
un jean = กางเกงยีน
un manteau = เสื้อโอเว่อร์โค๊ต
un maillot (de corps) = เสื้อกล้าม
un maillot de bain (d'une pièce, de deux pièces) = ชุดว่ายนํ้า
un noeud papillon = โบว์เนคไท
un pardessus = เสื้อโอเว่อร์โค๊ต
un pantalon = กางเกงขายาว
un pull(-over) = เสื้อเสวตเตอร์
un polo = เสื้อเชิ๊ตถัก
un pyjama = ชุดนอน
un peignoir (un peignoir de plage) = ชุดใส่อยู่กับบ้าน, ชุดคลุมอาบนํ้า
des pantoufles = รองเท้าใส่ภายในบ้าน
une robe = กระโปรงชุด
une robe du soir = ชุดราตรี
une robe de nuit = ชุดนอนสตรี
une robe de bal = ชุดเต้นรำ
une robe de mariée = ชุดเจ้าสาว
une robe de chambre = ชุดใส่อยู่กับบ้าน
un short = กางเกงขาสั้น
un slip = กางเกงใน
un soutien-gorge = ยกทรง
une salopette = ชุดเอี๊ยม
un smoking = ชุดราตรีสุภาพบุรุษ
des sandales = รองเท้าแตะ
un tee-shirt = เสื้อทีเชิ๊ต
un tricot = เสื้อเสวตเตอร์
un tailleur = ชุดสูทสตรี
une tenue (de soirée, de ville, de sport, de plage) = ชุด
une veste = เสื้อสูท
un veston = เสื้อสูท

Bienvenue sur La Poche à Kangourou





Nous sommes heureux de vous accueillir sur notre site dédié au bien-être des bébés grâce à l'écharpe de portage, au hamac pour se reposer et au Baby-Yoyo pour dormir.

Location d'une écharpe de portage pour 10€ / mois
La Poche à Kangourou est heureuse de vous proposer dorénavant la possibilité de louer votre écharpe porte-bébé pour seulement 10€ par mois.

Bienfait de l'écharpe porte bébé !
Grâce à l'écharpe de portage le bébé est bien tenu contre vous et vous avez les deux mains libres ! De plus, contrairement à un porte bébé classique, l'écharpe offre la possibilité de porter son enfant devant, sur la hanche, ou sur le dos, s'adaptant ainsi autant à la taille de l'enfant, de la naissance à 3 ans, qu'à celle du porteur.

Le sac de transport
Le sac de transport est le complément idéal de l'écharpe de portage permettant le rangement de celle-ci lors de vos déplacements avec bébé.

Les hamacs
La Poche à Kangourou vous propose aussi deux types de hamac de qualité (hamacs normaux et Baby-Yoyo) pour que vos enfants puissent se reposer en toute sécurité en retrouvant le bercement tranquillisant du portage en écharpe.

วันพ่อแห่งชาติ

5 ธันวาคม ของทุกปี เป็นวันคล้ายวันพระราชสมภพ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทางราชการได้กำหนดให้เป็นวันหยุดราชการหนึ่งวัน เพื่อให้ประชาชนชาวไทย ได้ร่วมกันเฉลิมฉลองในวันเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และ ถือเป็นวันพ่อแห่งชาติ อีกวันหนึ่งด้วย วันเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มีความเป็นมาของวันสำคัญ คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ทรงพระราชสมภพเมื่อ วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2470 ณ โรงพยาบาล เมาท์ ออเบิร์น นครบอสตัน สหรัฐอเมริกา โดยนายแพทย์วิทท์มอร์ เป็นผู้ถวายการประสูติ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จฯขึ้นเถลิงถวัลย์ราชสมบัติเป็นรัชกาลที่ 9 แห่งบรมจักรีวงศ์ กรุงรัตนโกสินทร์ ทรงประกอบพระราชกรณียกิจและเจริญพระราชจริยาวัตรเป็นเอนกประการ จำเนียรกาลผ่านมาถึงปัจจุบันที่สุดจะพรรณนาให้ครบถ้วนได้ ท่ามกลางมหาสมาคมวันพระราชพิธีพระบรมราชาภิเษก ทรงมีกระแสพระราชดำรัสที่พสกนิกรทุกคนยังจดจำได้ "เราจะครองแผ่นดินโดยธรรม" อันคำว่าโดย "ธรรม" นั้น ทรงหมายถึง ธรรมอันล้ำเลิศที่เรียกว่า "ทศพิธราชธรรม" หรือที่เรียกกันโดยสามัญว่า "ราชธรรม 10 ประการ" ราชธรรม 10 ประการนี้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงยึดมั่นทรงปฎิบัติโดยเคร่งครัด และส่งผลถึงพสกนิกรทั่วพระราชอาณาจักรนับเป็นพระมหากรุณาธิคุณเหนือเกล้าฯ

วันพ่อแห่งชาติ ได้จัดให้มีขึ้นครั้งแรกเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2523 โดยคุณหญิงเนื้อทิพย์ เสมรสุต นายกสมาคมผู้อาสาสมัครและช่วยการศึกษาเป็นผู้ริ่เริ่ม หลักการและเหตุผลในการจัดตั้งวันพ่อ โดยที่พ่อเป็นผู้มีพระคุณที่มีบทบาทสำคัญ ต่อครอบครัวและสังคม สมควรที่ผู้เป็นลูกจะเคารพเทิดทูนตอบแทนพระคุณด้วยความกตัญญู และสมควรที่สังคมจะยกย่องให้เกียรติรำลึกถึงผู้เป็นพ่อ จึงถือเอาวันที่ 5 ธันวาคม ของทุกปีซึ่งเป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษาเป็น "วันพ่อแห่งชาติ" ด้วยพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ทรงมีต่อพสกนิกรชาวไทยอย่างนานัปการ ทรงเป็นพระราชบิดาของพระราชโอรสและพระราชธิดา ทรงรักใคร่และห่วงใยตั้งแต่พระเยาว์จนถึงปัจจุบัน รวมทั้งพระเจ้าหลานเธอทุกพระองค์ต่างซาบซึ้งและปลาบปลื้มในพระมหากรุณาธิคุณอย่างมิรู้ลืม พระองค์ทรงเป็น "พ่อ" ตัวอย่างของปวงชนชาวไทยที่เปี่ยมล้นด้วยพระเมตตากรุณา ทรงห่วงใยอย่างหาที่เปรียบมิได้


ความหมายตราสัญลักษณ์





อักษรพระปรมาภิไธย ภ.ป.ร. สีเหลืองนวลทอง อันเป็นสีประจำวันพระบรมราชสมภพ ขลิบรอบตัวอักษรด้วยสีทองบนพื้นสีน้ำเงินเจือทอง อันเป็นสีประจำสถาบันพระมหากษัตริย์ ล้อมด้วยเพชรอันเป็นเอกแห่งรัตนะ หมายว่า เหล่านักปราชญ์ ราชกวีสำคัญ อีกบรรดาช่างอันมีชื่อ พระยาช้างสำคัญ นางงาม เหล่าทแกล้วทหาร ข้าราชบริพาร อันยอดฝีมือในการปฎิบัติราชการอย่างสุจริตยิ่ง เหล่านี้เปรียบด้วยเพชรอันชื่อว่ารัตนะ แวดล้อมประดับพระเกียรติยศ แห่งพระมหากษัตริยาธิราชพระองค์นั้น อันเหนือยิ่งกว่าเพชรอันได้ชื่อว่ารัตนะทั้งปวง คือพระมหากษัตริย์ผู้ทรงสถิตเป็นเพชรอันยอดค่ายิ่งในดวงใจราฎร์ ทรงบำบัดทุกข์ผดุงสุข เป็นที่พึ่งอันเกษมสุขร่มเย็นกว่าปวงพระสกนิกร ซึ่งต่างเชื้อศาสนาในพระราชอาณาจักรของพระองค์

งานเฉลิมพระเกียรติเนื่องในวโรกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๘๐ พรรษา ๕ ธันวาคม ๒๕๕๐ พระราชลัญจกรประจำพระองค์ รัชกาลที่ ๙ เป็นภาพพระที่นั่งอัฐทิศอุทุมราชอาสน์ ประกอบด้วยวงจักรกลางวงจักรมีอักขระเป็นอุณาโลม รอบวงจักรมีรัศมีเปล่งออกโดยรอบ เหนือวงจักรเป็นเศวตฉัตร ๗ ชั้นตั้งอยู่บนพระที่นั่งอัฐทิศอุทุมพรราชอาสน์อันหมายถึง พระองค์ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ มีพระบรมเดชานุภาพเป็นใหญ่ในแผ่นดิน โดยในพระราชพิธีบรมราชาภิเษก พระองค์ได้ประทับเหนือพระที่นั่งอัฐทิศอุทุมพรราชอาสน์ตามโบราณราชประเพณี และสมาชิกรัฐสภาได้ถวายน้ำอภิเษกจากทิศทั้งแปดเป็นครั้งแรก แทนราชบัณฑิตส่วนพระแท่นลานั้นโรยด้วยดอกพิกุลเงินพิกุลทอง ๙ ดอก พระราชลัญจกรล้อมรอบด้วยเพชร ๘๐ เม็ด หมายถึงพระชนพรรษา ๘๐ พรรษา ด้านบนพระราชลัญจกรเป็นพระมหาพิชัยมงกุฎ อันเป็นเครื่องประกอบพระบรมราชอิสริยยศของพระมหากษัตริย์ และเป็นเครื่องหมายแห่งความเป็นสมเด็จพระบรมราชาธิราช ภายในพระมหาพิชัยมงกุฎเป็นเลข ๙ หมายถึงรัชกาลที่ ๙ พระมหาพิชัยมงกุฎนั้นอยู่ด้านหน้าพระนพปฎลมหาเศวตฉัตร ซึ่งอยู่กึ่งกลางและขนาบข้างด้วยเศวตฉัตร ๗ ชั้น อันเป็นเครื่องแสดงพระราชอิสริยยศอันยิ่งใหญ่ของพระมหากษัตริย์ ด้านล่างพระราชลัญจกรเป็นเลข ๘๐ หมายถึงพระองค์มีพระชนพรรษา ๘๐ พรรษา ถัดจากเลขไทยลงมาเป็นแพรแถบบอกชื่องาน พระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนพรรษา ๘๐ พรรษา ๕ ธันวาคม ๒๕๕๐ แพรแถบนอกจากบอกชื่องานพระราชพิธีแล้ว ยังรองรับประคองเศวตฉัตรด้วย

The Kiwi Bird
New Zealand's Indigenous Flightless Bird
The Kiwi bird, of the order Apterygiformes-Ratitae, occurs only in New Zealand. Although primarily a bird of New Zealand’s native forests, kiwis also live in scrub and native grasslands. Because the kiwi is a semi-nocturnal, secretive bird, few New Zealanders have seen their national bird in the wild.

The kiwi is the sole survivor of an ancient order of birds including the now extinct moas. A flightless bird about the size of a domestic fowl, the kiwi has coarse, bristly, hair-like feathers. Females are larger than males.

Kiwis grow to about the size of a chicken and weigh between three and nine pounds. They have no tail and tiny two inch wings which for all practical purposes, are useless. Despite its awkward appearance, a kiwi can actually outrun a human and have managed to survive because of their alertness and their sharp, three-toed feet, which enable them to kick and slash an enemy.

The kiwi’s long slender bill has nostrils at the lower end. Using its excellent sense of smell and flexible bill, the kiwi feeds on worms, insects and grubs, supplemented by leaves, berries and seeds. There are five kinds of kiwi in New Zealand - three closely related... Brown Kiwis, the Little Spotted Kiwi and the Great Spotted Kiwi... are pictured at the bottom of the page.

The main breeding period is from late winter to summer. Nests may be in hollow logs, under tree roots, in natural holes or in burrows excavated mainly by the male. Most clutches contain one or two eggs. Eggs are smooth, and coloured ivory or greenish-white. Kiwi eggs are proportionately larger compared to the size of the adult female than the eggs of any other bird. An egg may reach one-quarter of its mother’s weight. After the first egg is laid, the male takes over incubation and nest maintenance. Incubation takes about eleven weeks but if the female returns to lay another egg, the male has to sit on the clutch for a much longer time. Leaving the nest only occasionally, the male’s weight can decrease by up to one third.

พระราชวังสนามจันทร์ ตั้งอยู่ในอำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม ห่างจากองค์พระปฐมเจดีย์ไม่ไกลนัก มีเนื้อที่ประมาณ 888 ไร่ 3 งาน 4 ตารางวา เป็นพระราชวังที่ พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 โปรดเกล้าให้สร้างขึ้นบนบริเวณที่คาดว่าเป็นพระราชวังเก่าของกษัตริย์สมัยโบราณที่เรียกว่า เนินปราสาท เพื่อเป็นสถานที่ประทับครั้งมานมัสการองค์พระปฐมเจดีย์และเมื่อบ้านเมืองถึงยามวิกฤต

พระราชวังใช้เวลาก่อสร้างนาน 4 ปี โดยมี หลวงพิทักษ์มานพ (น้อย ศิลปี) ซึ่งต่อมาได้รับโปรดเกล้าฯเลื่อนยศเป็นพระยาวิศุกรรม ศิลปประสิทธิ์ เป็นแม่งาน และสร้างเสร็จเมื่อปี พ.ศ. 2450 เมื่อสร้างแล้วเสร็จจึงได้พระราชทานนามว่า "พระราชวังสนามจันทร์" ตามชื่อสระน้ำโบราณหน้าโบสถ์พราหมณ์ (ปัจจุบันไม่มีโบสถ์พราหมณ์เหลืออยู่แล้ว) สระน้ำจันทร์ หรือ สระบัว

ในปัจจุบัน พระราชวังสนามจันทร์อยู่ในความดูแลของสำนักพระราชวัง โดยเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2546 คณะกรรมการอำนวยการบูรณะพระราชวังสนามจันทร์ ซึ่งมีสมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดี เป็นองค์ประธาน ร่วมกับกระทรวงมหาดไทย นายนาวิน ขันธหิรัญ ผู้ว่าราชการจังหวัดนครปฐม และมหาวิทยาลัยศิลปากร โดยผู้ช่วยศาสตราจารย์ลิขิต กาญจนาภรณ์ รองอธิการบดีมหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์ได้น้อมเกล้าฯ ถวายคืนพระราชวังสนามจันทร์แก่สำนักพระราชวัง [1]

Les perroquets

sont des oiseaux de la famille des psittacidés, au plumage généralement vivement coloré, dont certaines espèces sont très populaires comme oiseaux de cage pour leur aptitude à reproduire les sons qu'ils entendent, y compris la voix humaine. Cette popularité a fait que les perroquets sont de plus en plus rares à l'état sauvage dans les forêts tropicales, et ils sont par conséquent protégés par la convention de Washington, à l'annexe 1. En effet, on ne peut commercialiser un perroquet légalement que s'il est né en captivité, ou accompagné d'un certificat C.I.T.E.S (Convention on International Trade in Endangered Species, appelée aussi convention de Washington qui régit le commerce des espèces animales et végétales) s'il s'agit d'un oiseau d'importation. L'ara de Spix a même disparu à l'état sauvage. Les seuls spécimens vivant aujourd'hui sont des aras captifs. Depuis l'antiquité, les perroquets sont arrachés à leurs forêts natales. Au XXe siècle, la destruction des milieux se combine au commerce international : il s'en vend près de 2 millions par an.
Les aras et les amazones, originaires d'Amérique tropicale, sont considérés comme des perroquets « vrais ». Les perruches, les inséparables, les piones, les touïs font partie de la même famille. Les cacatoès, en revanche, constituent une autre famille : les cacatuidés ; en fait, l'autre famille de psittaciformes. Le plus grand des perroquets est l'Ara hyacinthe, ou Ara bleu, qui mesure un mètre, queue comprise.
Parmi les « parleurs », les plus connus sont les aras, notamment l'Ara jaune et bleu ou l'Ara macao, les amazones, les perruches à collier indiennes, mais surtout les perroquets gris du Gabon, parfois appelés familièrement « jaco » ou « jacquot ».
Ces perroquets sont réputés pour reproduire à la perfection les sons qu'ils entendent : les voix humaines, les animaux, le téléphone, une porte qui grince... Toutefois, les mots ne sont pas articulés parfaitement, et les perroquets ont une voix nasillarde. Seul le mainate religieux, ou merle des Indes, qui ne fait pas partie des psittacidés, mais de la famille des étourneaux, est capable de « parler » comme une personne.
Une étude a été faite récemment pour évaluer l'intelligence de ces perroquets sur un spécimen de gris du Gabon nommé Alex. Cette étude laisse penser que le perroquet gris est aussi intelligent qu'un dauphin ou un grand singe. Il peut en effet reconnaître les formes, les couleurs, les matières, et les associer. Vous pouvez arriver à converser avec un perroquet grâce à une forme de dressage appelée modèle-rival, impliquant deux personnes, dont le dresseur. Le perroquet Alex détient le record de mots appris, qui s'élève à près de 800 mots

La rose dans l'histoire

C'est surtout par sa valeur symbolique que la rose a laissé son parfum dans l'Histoire. Quelques exemples :
Chez les Grecs, la rose était la fleur d'Aphrodite, déesse de l'amour et d'Aurora, la déesse aux doigts de roses.
Les Romains rattachent la rose à Vénus. La rose aurait été blanche, mais rougie accidentellement quand Cupidon renversa son verre de vin sur elle.
Il paraît que la première nuit d'amour entre Cléopâtre et Marc Antoine se serait déroulée sur un lit de pétales de roses de quarante-cinq centimètres d'épaisseur.
Dans le cantique des cantiques, la rose symbolise Israël[8] et dans le livre des Parsis, le rose nait sans épines et n'en est armée qu'après l'apparition du génie du mal sur terre.
Vers l'an 400, Rosa ×alba devient l'emblème de la Vierge, ce qui est à l'origine de la dévotion catholique du Rosaire.

Rose 'Bimbo'
Quand en 1187, Saladin reprend Jérusalem aux Croisés, il fait purifier la mosquée d'Omar par de l'eau de rose amenée par une caravane de 500 chameaux. Et en 1453 Mehmed II purifia aussi à l'eau de roses l'église byzantine de Constantinople avant de la convertir en mosquée.
La guerre des Deux-Roses de 1453 à 1485 : elle opposa Rosa ×alba, rose blanche de la maison d'York et rosa Gallica, rose rouge de la maison de Lancastre , d'où après le mariage d'Henri VII Tudor et Élisabeth d'York, l'emblème de la rose Tudor rouge à cœur blanc et plus tard la création du rosier ‘York et Lancaster’. La rose est aujourd'hui encore la fleur symbolique de l'Angleterre.
Les rosières, jeunes filles vertueuses et pures, à l'origine couronnées de roses
Les Rose-Croix, société secrète mystique ayant pour emblème une rose rouge fixée au centre d'une croix.
La "Rose blanche de Finlande", ordre national finlandais créé en 1919 pour récompenser les services rendus au pays.
La Rose blanche, mouvement d'opposition à Hitler dont les fondateurs furent guillotinés en 1943.

La poing à la rose de l'Internationale socialiste
Plus récemment, la rose rouge, associée par François Mitterrand au Parti socialiste français. Ce symbole a également été adopté par d'autres partis politiques européens comme le parti travailliste au Royaume-Uni et le PSOE en Espagne.
En novembre 2003, la rose est le symbole du mouvement non-violent de la « révolution des roses » en Géorgie.

Les baleines sont des mammifères marins de grande taille. Ils étaient auparavant classés dans l'ancien ordre des cétacés, auquel appartienaient également les dauphins.
Sommaire[masquer]

Description

On appelle communément « baleines » plusieurs espèces : le sous-ordre des cétacés à fanons (sous-ordre Mysticeti), mais aussi celui des grands cétacés à dents (sous-ordre Odontoceti), tels les cachalots, les globicéphales ou encore les orques. Elles sont apparues sur Terre il y a environ 50 millions d'années.
La baleine n'est pas un poisson, mais bien un mammifère marin. Même si sa morphologie adaptée au milieu aquatique rappelle celle du poisson, son anatomie interne dévoile sa vraie nature. Par exemple, elle possède des poumons, un cerveau développé et elle allaite ses petits.
Les plus grandes baleines, celles de l'espèce des rorquals bleus (baleine bleue), peuvent mesurer jusqu'à 30 mètres et peser 150 tonnes. Ce sont les plus grands animaux vivants de la planète.

Menaces et mesures
De nombreuses espèces de baleines, suite à une chasse intensive, sont en voie de disparition. Elles sont, en effet, recherchées pour leur chair et leur graisse. Aujourd'hui, des traités internationaux limitent de façon très stricte la chasse à la baleine. Certains pays, comme le Japon et la Norvège, invoquant la nuisance supposée des cétacés sur les stocks de poissons, dont leurs économies respectives dépendent, continuent à ne pas respecter les moratoires successifs votés lors des réunions de la Commission baleinière internationale (IWC). Ils chassent des espèces qu'ils disent non menacées d'extinction, en avançant comme justification la recherche scientifique. Cet argument est contesté par des organisations écologistes telles que Greenpeace qui dénoncent le fait que ces baleines se retrouvent immédiatement aux menus des restaurants, car elles considèrent qu'il s'agit d'un détournement du moratoire.
La nuisance des cétacés sur leur écosystème est contestée. En effet, le cadavre des baleines est lui-même à la base d'une chaîne alimentaire océanique. Autrement dit, leur disparition imminente risque d'amplifier un bouleversement du peuplement des océans en entraînant la disparition de nombreuses espèces de planctons dont dépendent aussi poissons et crustacés.
L'observation des baleines depuis la côte ou à bord de bateaux spécialement affrétés est une activité touristique très prisée notamment au Canada et aux États-Unis.
Au XIXe siècle, certaines villes de la Nouvelle-Angleterre, sur la côte est des États-Unis, dépendaient entièrement de la chasse à la baleine. Aujourd'hui, la baleine joue un rôle culturel important chez de nombreux peuples qui pratiquaient ou pratiquent encore la chasse traditionnelle, tels les Amérindiens de la côte ouest du Canada, ceux du nord des États-Unis et les peuples Inuits de l'Arctique. C'est pourquoi certains peuples aborigènes vivant aux États-Unis, au Canada et dans les îles du Pacifique bénéficient de clauses qui leur permettent de chasser des espèces menacées, mais à très petite échelle.

Bœuf

du latin bos, bovis — est le nom vernaculaire du boviné de l'espèce Bos taurus. Comme pour les autres bovinés, le mâle est communément appelé taureau, la femelle, vache, et le petit, veau. Celui qui gardait les bœufs était le bouvier.
On utilise aussi le mot bœuf pour désigner un bovidé mâle castré, généralement élevé pour la production de viande, mais également pour son travail comme animal de trait.
Le terme s'étend à la viande de tout spécimen de l'espèce Bos taurus (bœuf, vache, taureau, taurillon, génisse).

Le mâle châtré

Le bœuf est moins présent que le taureau dans la mythologie et l'art, mais il n'en est pas absent. Tête de bœuf, bronze, bouche de fontaine du marché des Blanc-Manteaux de Paris, par Edme Gaulle (Français, 1762-1841), 1819. H. 19 cm (7 ¼ in.)
On pratique la castration dans deux buts :
pour produire une viande plus tendre en vue de la boucherie ;
pour rendre l'animal domestique plus docile et facile à maîtriser.
On utilisait jadis le bœuf comme animal de trait, notamment pour tirer la charrue. Des chars tirés par des bœufs étaient utilisés comme moyen de transport à l'époque mérovingienne en Europe, mais aussi au Japon, par la cour impériale. C'est une utilisation encore très vivante dans les pays du tiers monde.
De nos jours en Occident, les bœufs sont uniquement destinés à l'abattage.

Recettes comportant le nom de "bœuf"
Ragoût de bœuf.
bœuf bourguignon
bœuf à la dauphinoise
bœuf miroton
bœuf Strogonoff
bouillon de bœuf
carpaccio de bœuf

Le bœuf dans le langage
Le bœuf est utilisé dans certaines expressions populaires, voir Idiotisme animalier.
Dans la terminologie du jazz, un « bœuf » est une séance d'improvisation, basée sur des standards, à laquelle tout musicien est libre de venir participer. On utilise l'expression taper le bœuf ou faire le bœuf (voir l'article Jam session).

Le cheval











(Equus caballus), est un grand mammifère domestique ongulé, de la famille des équidés.
Le cheval est domestiqué par l'homme : il est utilisé dans l'agriculture, pour le transport, les loisirs, les compétitions sportives, et comme source de nourriture. Jadis le cheval a servi comme animal de guerre et de transport, permettant ainsi l'essor du commerce et la naissance de civilisations sur de grandes étendues[1]. Considéré comme « la plus noble conquête de l'homme », le cheval, de tous les animaux, est celui qui, selon certains auteurs, a sans doute le plus marqué l'histoire et les progrès de l'humanité[

Titanic

In 1996, treasure hunter Brock Lovett and his team explore the wreck of the RMS Titanic searching for a necklace called “Heart of the Ocean”. They discover a drawing of a young woman reclining nude, wearing the Heart of the Ocean, dated the day the Titanic sank. News of this drawing on television attracts the interest of the woman in question, Rose Dawson Calvert, now 100, who claims to be the nude woman in the drawing. She and her granddaughter Lizzy visit Lovett on his ship, and recalls her memories as 17-year-old Rose DeWitt Bukater aboard the Titanic. In 1912, young Rose boards the departing ship with the upper-class passengers and her mother, Ruth DeWitt Bukater, and her fiancé, Caledon Hockley. Distraught and frustrated with her engagement to Cal and controlled life, Rose attempts to commit suicide, but a drifter and artist named Jack Dawson intervenes. They strike up a tentative friendship as he shares stories of his adventures traveling and sketching, and their bond deepens when they leave the first-class formal dinner for a much livelier gathering in third-class.
Cal is informed of her partying in the steerage and forbids Rose to meet Jack again. Eventually, Jack confronts Rose alone, but she is inclined to ignore their growing affection because of her engagement and responsibilities. However, Rose later changes her mind and decides to offer her heart to Jack in a forbidden romance. As a sign of her affection, she asks him to sketch her nude wearing only the "Heart of the Ocean." Afterward the two run away from Hockley's manservant, Spicer Lovejoy, where they go below decks to the cargo hold. They enter a car and make love, and afterwards escape up to the ship's forward well deck. Rose decides that she will leave the ship with Jack. They then witness the ship's collision with an iceberg. Cal discovers Rose's nude drawing. He plots revenge, deciding to frame Jack for stealing the "Heart of the Ocean", and bribes the master-at-arms to handcuff and trap Jack in a room. Although Rose is at first indecisive, she later runs away from Cal, risking her chances of getting on a lifeboat with her mother, in order to find and rescue Jack.
Rose manages to free Jack with a fire axe, and finds that the third-class passengers are trapped below decks. Frustrated, Jack breaks through a gate, allowing Rose and others to make their way to the boat deck. Cal and Jack manage to persuade Rose to board a lifeboat, but after realizing that she cannot leave Jack, Rose jumps back on the ship and reunites with Jack in the ship's first class staircase. Infuriated, Cal takes Lovejoy's pistol and chases Jack and Rose down the decks and into the first class dining saloon. After running out of ammunition, he angrily shouts at them to die and realizes that he unintentionally gave Rose the diamond. Hockley returns to the boat deck and gets aboard Collapsible A by pretending to look after an abandoned child. This is one of only two lifeboats remaining on the ship. Although Jack and Rose manage to avoid Cal's fury, they find that the lifeboats are gone. With no other options, they decide to head aft and stay on the ship for as long as possible before it sinks completely. Eventually, the ship breaks in half and begins its final descent, washing everyone into the cold, icy waters.

The Titanic's bow end plunges underwater.
Jack and Rose are separated under the water, but eventually reunite. Around them, well over a thousand people are dying a painful death from hypothermia. Meanwhile, in Lifeboat 6, Margaret "Molly" Brown tries to convince Quartermaster Robert Hitchens to go back and rescue people, as there is plenty of room, but he refuses, thinking the boat will be swamped. Jack manages to grab hold of a wall paneling, and gets Rose to lie on it. While lying on the wall paneling, Jack makes Rose promise that, whatever happens, she gets out alive. When Officer Harold Lowe arrives with an empty Lifeboat 14 to rescue several people from the water, Rose tries to wake Jack, but then realizes that he has frozen to death. Upon this realization, she begins to lose hope and wants to stay there to die with Jack, but remembers her promise. She does her best to call out to Lowe, but he does not hear her and rows away, seemingly leaving her to die. Still remembering her promise to "never to let go," Rose manages to unclasp Jack's frozen hand from her own, letting his body disappear into the sea. Throwing herself into the water, Rose takes a whistle from a dead Chief Officer Wilde and blows it. She is pulled to safety, joining the 5 other survivors from the water, and boards the RMS Carpathia. On the Carpathia's deck, Rose notices Cal looking for her. When he turns in her direction, she turns away, not letting him see her face. This is the last time she ever sees Hockley. Upon arrival in New York City, Rose registers her name as "Rose Dawson".
After completing her story, the elderly Rose alone travels to the stern of Lovett's ship. After she steps onto the railing, it is revealed she had the "Heart of the Ocean" all along, as Cal had slipped into her coat. She then drops the diamond into the water. Rose lies in a bed, next to photographs of her life's achievements, as the shot pans across her into darkness. The film ends with a vision of young Rose reuniting with Jack at the Grand Staircase, surrounded by those who perished with Jack on the ship. They embrace, and the people on the staircase start to applaud. It is left up to the viewer to dictate the meaning of the ending, specifically whether it is truly a vision or Rose reuniting with her lover in the afterlife.

Cool Slideshows!

ภูเขาน้ำแข็งคืออะไร
ภูเจาน้ำแข็งคือ ก้อนน้ำแข็งขนาดมหึมาที่ลอยได้มีอยู่ตามทะเลที่เย็นจัดแถบขั้วโลกเหนือ
และขั้วโลกใต้ แต่ภูเขาน้ำแข็งนี้มาจากไหน และเกิดขึ้นได้อย่างไร
แผ่นดินแถบขั้วโลกเหนือและขั้วโลกใต้บางส่วนเป็นภูเขา บนยอดของภูเขาเหล่านี้ถูกปกคลุมด้วยทุ่งหิมะขนาดกว้างใหญ่ที่ซึ่งหิมะเปลี่ยนสภาพกลาย
เป็นน้ำแข็.ที่ละน้อยๆ เมื่อหลายเดินหรือหลายปีผ่านไป น้ำแข็งเหล่านี้จะเพิ่มขนาดและมีน้ำหนักมากขึ้น จนสามารถเคลื่อนตัวไปตามลาดเขาได้อย่างช้าๆ เราเรียกแม่น้ำที่เป็นน้ำแข็งเหล่านี้ว่า ธารน้ำแข็ง เมื่อธารน้ำแข็งขนาดมหึมานี้ไหลไปถึงทะเลมันอาจจะแตกออกและกลายเป็นภูเขาน้ำแข็ง
ที่ล่องลอยอยู่ในทะเลบริเวณส่วนใหญ่ของแถบอาร์กติกหรือพื้นที่โดยรอบขั้วโลกเหนือ ถูกปลกคลุมด้วยแถบน้ำแข็งขนาดหนาที่เรียกกันว่า แผ่นน้ำแข็ง น้ำแข็งที่ย้อยตามขอบ
ของแผ่นน้ำแข็งจะแผ่ไปในทะเล เทื่อแผ่นน้ำแข็งเหล่านี้กระทบกับอากาศอบอุ่นในฤดูใบไม้ผลิหรือถูกแรงกระแทกจากเกลียวคลื่นในทะเล ก็จะเกิดรอยร้าวซึ่งเป็นผลให้เกิดการแตกตัวของก้อนน้ำแข็งกลายเป็นภูเขาน้ำแข็งอีกส่วนหนึ่ง
ในแถบแอนตาร์กติกหรือพื้นที่บริเวณรอบขั้วโลกใต้ถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งที่มีขนาดหนากว่าแถบอาร์กติก
เรียกกันว่า หมวกน้ำแข็งขั้วโลก ภูเขาน้ำแข็งที่แตกออกจากบริเวณนี้และเลื่อนไหลลงสู่ท้องทะเลจะมีรูปร่างตอนบนแบนราบคล้ายรูปโต๊ะ
จึงเรียกว่า ภูเขาน้ำแข็งลักษณะนี้ว่า ภูเขาน้ำแข็งรูปโต๊ะ

7 สิ่งมหัศจรรย์

::: 7สิ่งมหัศจรรย์ยุคปัจจุบัน :::

=======================================

1. ชื่อสถานที่ - ชิเชน อิตสา : Chichen Itzaสถานที่ตั้ง - ประเทศเม็กซิโก

ชิเชน อิตสา เป็นส่วนหนึ่งของมหาวิหารจำนวนมากมายซึ่งพวกมายาได้สร้างขึ้น เพื่อเป็นอนุสรณ์ของเทพเจ้าผู้ทรงกระหายพระโลหิต ตัววิหารก่อสร้างซ้อนกันเป็นชั้น ๆ บนเนื้อที่ราว 6.4 ตารางกิโลเมตร วิหารที่ใหญ่สุดมีชื่อว่า มหาวิหารแห่งนักรบ สร้างคริสต์ศตวรรษที่ 12 สร้างทีหลัง วิหารเก่าแห่งชัคมูล ตรงกลางสร้างเป็นปราสาทเหลี่ยมทึบสูงขึ้นไปใช้เป็นที่ทำพิธีสังเวยเทพเจ้าโดย ใช้เด็กสาวโยนลงไปถวายเทพเจ้า ณสิที่นั้น

2. ชื่อสถานที่ - รูปปั้นของพระเยซู เมือง ริโอ เดอ จาเนโร: Statue Cristo Redentorสถานที่ตั้ง - เมือง Rio de Janeiro ประเทศบราซิล

รูปปั้นของพระเยซูที่โปรดให้พ้นบาป ยืนสูง 30 เมตร (98ฟุต) และกำลังมองข้ามเมือง Rio de Janeiro หนึ่งในรูปปั้นสูงที่สุด ในโลก. รูปปั้นแสดง พระเยซูเยืนยื่นแขนออกมาต้อนรับ และเป็นหนึ่งของสัญลักษณ์ที่มีชื่อเสียงมากของเมืองนี้ พัฒนาดดยวิศวกร Heitor da Silva Costa และองค์กร สร้างขึ้นในปี 1921 ดครงการทำเกือบ 5 ปีจึงเสร็จสิ้น รูปปั้นอยู่บนภูเขา Corcovado (ภูเขา Hunchback ) และตั้งใน อุทยานแห่งชาติ Tijuca เป็นสถานที่ปิคนิกที่รื่นเริง นักท่องเที่ยวสามารถเข้าไปฐานของรูปปั้น ซึ่งสูง 709 m (2326ฟุต) สามารถมองเห็นทิวทัศน์ของภูเขา Sugar Loaf กลางเมือง Rio de Janeiro และชายหาดของ Rio de Janeiro นักท่องเที่ยวสามารถ ขึ้นรถไฟ ไปบนยอดของภูเขาเพื่อมองรูปปั้นอย่างใกล้ชิด และสร้างวิวที่สวยงามมากมาย

3. ชื่อสถานที่ - กำแพงเมืองจีน: Great Wall of Chinaสถานที่ตั้ง - ประเทศจีน

เป็นสิ่งก่อสร้าง ชนิดเดียวในโลก ที่สามารถมองเห็น เมื่อมองจากดวงจันทร์ ในสมัยนั้นเป็นสิ่งก่อสร้างที่ป้องกันข้าศึกได้อย่างดีเยี่ยม ปัจจุบันไม่มีความหมายในด้านป้องกันประเทศอีกแล้ว คงมีค่าเป็นสิ่งก่อสร้างที่มหัศจรรย์อย่างหนึ่งของโลก

4. ชื่อสถานที่ - อาณาจักรอินคา: Inca city , Machu Picchu สถานที่ตั้ง - เมืองบคุสโซ ประเทศเปรู

เรื่องราวการพิชิตอาณาจักรอินคาเริ่มจากปี ค.ศ. 1532 เกิดการต่อสู้วิวาทของชาวพื้นเมือง เปิดโอกาสให้ ฟรานโก ปิซาโร นักผจญภัยชาวสเปน จับหัวหน้าเผ่าอินคาชื่อ อตา ฮวลปา ไว้บังคับให้บอกที่ซ่อนทองพอรู้เรื่องก็ปล้นยึดเอาไปจากอาณาจักรอินคาแต่เป็นชัยชนะระยะสั้น ได้เกิดการสู้รบระหว่างนักผจญภัยชาวสเปนคนอื่น ๆ และปิซาโร ลงท้ายด้วยปิราโซกับพวก จำนวนมากได้ถูกสังหาร พวกชาวพื้นเมืองพยายามตีโต้ขับไล่พวกสเปนจากภูเขาที่มั่นคงแข็งแกร่งแห่งมาจุ ปิคชุ

5. ชื่อสถานที่ - เปตรา: Petraสถานที่ตั้ง - ประเทศจอร์แดน

สิ่งก่อสร้างสำคัญชิ้นหนึ่งในนครเปตราคือมหาวิหารกวาซร์ ฟีราโอน ซึ่งสร้างสมัยพระเจ้าอาเรตัสที่4 มหาราชของชาวนาบาทีนส์ ซึ่งครองราชย์ระหว่าง 9 ปีก่อน ค.ศ. จนถึง ค.ศ. 40

6. ชื่อสถานที่ - สนามกีฬากรุงโรม: Colosseum of Romeสถานที่ตั้ง - กรุงโรม ประเทศอิตาลี

สนามกีฬาแห่งนี้จึงเป็นสิ่งก่อสร้างที่แสดงถึงความรุ่งโรจน์ของอาณาจักรโรมันโบราณ แต่เมื่ออาณาจักรโรมันเสื่อมลงชัก็ถูกข้าศึกทำลายหลายครั้งหลายหน ในปัจจุบันยเหลือแต่ซากโครงสร้างอันใหญ่โตมโหฬารไว้ให้ชม

7. ชื่อสถานที่ - ทัชมาฮัล: Taj Mahalสถานที่ตั้ง - เมืองอักรา ประเทศอินเดีย

ทัชมาฮัล เป็นอนุสาวรีย์แห่งความรักที่ยิ่งใหญ่ของโลก เพราะที่นี่เป็นสุสานฝังศพของ มุมทัชมาฮัล ราชินีผู้ป็นที่รักยิ่งของ พระเจ้าชาห์เยฮัน อยู่ในเมืองอัคระ บนฝั่งแม่น้ำยมนา ประเทศอินเดีย ทัชมาฮัลเป็นสถาปัตยกรรมที่ได้รับการยกย่องว่าสร้างขึ้นมาได้อย่างเหมาะสมสวยงามน่ามหัศจรรย์

เมื่อวันที่7สิงหา สอบวิชาฝรั่งเศสยากมากกลัวตกจังทำไงดีโดนตีแน่เลยเรา